Gregor Różański

Praca Różańskiego jest zremasterowaną wersją filmu brytyjskiego filmowca Dereka Jarmana – „Blue” (1993). Niebieski był ostatnim kolorem widzianym przez bohatera historii (a także samego autora) i świadectwem jego osobistego doświadczenia krańcowego stadium choroby AIDS. Różański rekonceptualizuje oryginalny scenariusz, m.in. zastępując słowa „AIDS” i „HIV” terminami związanymi z przedawkowaniem treści wizualnych i chaosem medialnym. Artysta kreuje historię człowieka, który utracił możliwość postrzegania, zdrowie psychiczne i świadomość w post-fizycznej fantasmagorii internetu.

Ekran wypełniony jest błękitem z palety kolorystycznej Facebooka (kod koloru: #3B5998; RGB 59, 89, 152) nazwanym przez Różańskiego International Facebook Blue na wzór koloru niebieskiego opatentowanego przez Yvesa Kleina. Niebieski, znany ze swoich neutralnych i uniwersalnych skojarzeń, jest wykorzystywany w komunikacji wizualnej wielu korporacji oraz agencji rządowych. „Jestem ślepy na kolory; to jedyny kolor jaki widzę” - Mark Zuckerberg, założyciel Facebooka (odpowiadając na pytanie dlaczego wybrał akurat błękit w identyfikacji wizualnej swojego serwisu społecznościowego).

Pokaż opis