Jak w czasach technologicznego przyspieszenia i naszego codziennego kontaktu z nowymi mediami kształtuje się doświadczenie tożsamości i społecznej interakcji?

Wystawa jest próbą odpowiedzi na to pytanie z perspektywy pokolenia artystów urodzonych w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, które weszło na scenę artystyczną w czasach dynamicznej ekspansji Internetu i masowej kultury cyfrowej, w przestrzeni pełnej pozornie nieograniczonych możliwości, nadmiaru obrazów i informacji.

Dla młodego pokolenia sieć nie jest przestrzenią zewnętrzną wobec materialnej rzeczywistości, a raczej integralnym elementem codzienności, który skłania do coraz odważniejszego projektowania swojej tożsamości i zarządzania nią. Internet i masowa dostępność nowych technologii prowokują do ekspresyjnego indywidualizmu, do „kuratorowania” naszych wirtualnych egzystencji. Liczy się afekt i obecność. A jednak architektura sieci, w której tak żywiołowo lubimy, hejtujemy, rekomendujemy, blogujemy i kreujemy rankingi, nie sprzyja poznaniu Innego, lecz ogranicza nas do kompulsywnej potrzeby dokumentowania siebie i optymistycznej afirmacji „znajomych naszych znajomych”.

To również krajobraz, w którym coraz bardziej zacierają się granice między produkcją a konsumpcją, domeną publiczną i prywatną, oryginałem i kopią, tym, co intymne i tym, co pokazujemy wszystkim. Nieodparta potrzeba wyrażania siebie, swoich opinii i „autentyczność” przekazu nieodwołalnie wpłynęły na nasze doświadczanie więzi i relacji z drugim człowiekiem.
Zmienia się wszystko: rejestracja i dystrybucja własnego ja, sposoby reprezentacji i możliwość identyfikacji. Bezprecedensowa jak dotąd wolność komunikacji i ekspresji stwarza możliwości do codziennego performansu płci, rasy, ról i hierarchii społecznych.

Wystawa jest odpowiedzią na tę wyraźną metamorfozę społecznej świadomości, wskazując na nią jako na element, który fundamentalnie przewartościował kwestię wolności, prywatności i anonimowości każdego z nas.

Młodzi artyści biorą aktywny udział w tych zmianach i kształtują nowy język oraz kategorie estetyczne. Stawiają pytanie o kondycję jednostki i istotę reprezentacji wizualnej: tego, jak postrzegamy i wyrażamy siebie przez obrazy w dobie agresywnej autopromocji i ekonomii uwagi. Jest to poniekąd reakcja na dzisiejszy imperatyw kreatywnego uczestnictwa w życiu publicznym, którego symbolem stała się postać prosumenta: jednoczesnego odbiorcy i amatorskiego twórcy kultury. W późnej fazie kapitalizmu liczy się bowiem nie tylko solidny hardware, ale i pomysłowy software, który z sukcesem pozwala komunikować nam swoją osobowość i markę, samorealizować się i „po prostu być sobą“.

„Ustawienia prywatności” to także próba przedstawienia w nowym świetle języka współczesnej kultury wizualnej – od wyidealizowanych fotografii stockowych i schematów korporacyjnej unifikacji, po chłód cyfrowej otchłani i estetykę amatorskiej twórczości internetowej, która kwestionuje kult profesjonalnego artysty i tradycyjnych form funkcjonowania sztuki w społeczeństwie.

Wystawę uzupełnia bogaty program wydarzeń towarzyszących – od pokazów filmowych i spotkań z artystami, po performansy Tajlandczyka Korakrita Arunondchaia i amerykańskiego kolektywu DIS oraz internetowe projekty grupy Czosnek Studio i irlandzkiego artysty Yuriego Pattisona.